Tak bardzo enduro

Sobota, 19 grudnia 2015 · dodano: 20.12.2015 | Komentarze 9

Targało mną ostatnio mroczne pożądanie jazdy w terenie. Nie najeździłem się w tym sezonie, nie czuję się zaspokojony. Ta "mtb-chuć" mną pomiata i podsuwa różne głupie pomysły. Jaka jest najbardziej gorąca miejscówka do jazdy w PL w ostatnich miesiącach? Bez wątpienia są to Enduro Trails w Bielsko Białej. Zbiera się tam cała śmietanka krajowego enturo, poza tym jest to jedno z nielicznych miejsc w kraju gdzie na singlach grabią liście hehe. Do Bielska jest z Rzeszowa 250km, tak daleko nie jeździłem z rowerem nawet w najdłuższe, letnie dni, a co dopiero w zimie. To kawał drogi i sporo benzyny. No ale jak wiadomo - wszystkie moje mroczne żądze zaspokajam za pieniądze także cieszę się, że mam kumpli, którzy potrafią zmotywować i dla których też kasa nie gra roli gdy chodzi o mtb mleanż. Razem z Dakiem Dobrym Wariatem i Muzykiem Dobrym Bandytą stwierdziliśmy, że spróbujemy godnie reprezentować podkarpacką dziczyznę na krajowych enturo-salonach. Licząc, że jazda po trasach oficjalnie nazwanych "enduro", pomoże nam zrozumieć lepiej czym do cholery to enduro w ogóle jest, wyjechaliśmy po 5 rano z Rzeszowa. 3.5 godziny w aucie to dużo, co można robić w tym czasie? No np pochłonąć 1300 kcal na śniadanie, dowiedzieć się że istnieją amortyzatory firmy 'bob', a także poszerzyć swe muzyczne horyzonty (hahahaheh). O 9 zameldowaliśmy się w Bielsku na parkingu niedaleko 'trail center'. Od samego początku enduro kipi gęsto, od razu spotykamy kilku zawodników. Wbrew naszym obawom nikt nie patrzył tu na nas krzywo, wszyscy są mili i mówią sobie 'cześć'. Po szybkim ogarnięciu rozpoczęliśmy podjazd na Kozią Górę (686 m.n.p.m) gdzie znajdują początki 3 z 4 wyznaczonych szlaków.


Fragment podjazdu na Kozią Górę

Sam podjazd może długi nie jest (około 30 minut) ale spodziewałem się, że będzie łagodniejszy. Podjechać takie coś kilka razy w ciągu dnia na pewno daje popalić. W mojej obecnej dyspozycji i biorąc pod uwagę, że spałem jedynie 2 godziny to cieszę się, że dałem radę na podjechać to na raz.
Warun atmosferyczny był znośny. Temperatura chwilami około 10 stopni i niestety bardzo dużo błota. No ale przecież to grudzień! Pewnie gdyby nie nocna ulewa, która przeszła nad Bielskiem to mielibyśmy dziś ideał. Mordy nam się naprawdę śmiały. W grudniu na rowerze i ten fantastyczny enduro klimat! Odczuwałem to niezwykle mocno, normalnie chłonąłem to całe enduro całym swym jestestwem ;).


Jest klimat


Bielsko w białej chmurze

Dojazdy do szlaków są naprawdę porządnie oznaczone. Postanowiliśmy zacząć od szlaku łatwego, tzw "ABC Line" lub "Twister". Na oficjalnej stronie tej miejscówki napisano:

"Niezbyt stroma, ale bardzo zakręcona linia z dużymi bandami i muldami. Poradzi sobie na niej w zasadzie każdy kolarz górski, trzeba jednak liczyć się z jej długością!"

No to chyba powinienem sobie dać radę.


Szaleni i pierdzielnięci

Szlak ma 4400 metrów, więc będzie co robić, chwila heheszki i ruszyliśmy. Kurde, mam mocno mieszane odczucia co do tego szlaku. Z jednej strony nie sposób nie docenić ilości włożonej pracy oraz talentu twórców. Szlak jest zakręcony jak legion świńskich ogonów - banda goni bandę, hopa hopkę pogania. Można się poczuć jak w amerykańskich filmach patrząc jak ziomki sklejają parę zawijasów dalej. Od ciągłej zmiany kierunków można też nabawić się zaburzeń błędnika. Jeśli szlak był by 2 razy dłuższy (a w przyszłości podobno ma być!) to pewnie przełknął bym w końcu vomita ;). Szlak jest w 100% stworzony sztucznie, nie znam się na tego typu ścieżkach ale 'kumaci' twierdzą, że jest to szlak wyjątkowy w skali europejskiej. Szacun dla twórców tego czegoś.


Seba na Twisterze


Jajajajajajanusz

Druga strona medalu to jak dobrze podsumował na dole Daku - było fajnie, spoko ale to nie jest szlak w naszym stylu. Jeśli tak ma wyglądać współczesne n'duro to ja wysiadam. Super floł super flołem ale ja jednak wole jak mnie górski szlak poniewiera, hample piszczą i dzwonią w zębach plomby. W każdym razie było ciekawie. Przypuszczam, że przyjemność z jazdy Twisterem wzrasta z każdym kolejnym przejazdem.
Po czymś takim chwila odpoczynku była niezbędna ale dość szybko ruszyliśmy kolejny raz na górę. Tym razem naszym celem był tzw "Stary zielony".


Stary i zielony

O tej trasie na stronie ścieżek napisano:

"Oprócz ciasnych zakrętów band i muld ścieżka ta zawiera sporo naturalnych i sztucznych elementów np. korzenie, kamienie, muldy i wybicia. Jest bardzo szybka, wymaga sporego asortymentu umiejętności i dużej kontroli roweru."

Wg ostatniego zdania ewidentnie nie jest to szlak dla mnie no ale od zawsze pcham się tam gdzie nie powinienem. Szlak okazał się naprawdę dobry z paroma smakowitymi kąskami. Przyjemnie wije się wzdłuż starego toru saneczkowego. W suchych warunkach do zjechania bez większych problemów, dziś jednak było bardzo ślisko przez co sekcje korzenne na końcu były ciężkie do pokonania.


Seba hope ogarnia

Tak gdzieś w połowie zjazdu złapał mnie potężny skurcz w udo, a na dole rozbolał mnie kontuzjowany bark i już wiedziałem, że dziś zbyt dużo nie pojeżdżę. Mimo wszystko zdecydowałem się kolejny raz wyjechać na górę, żeby zaliczyć szlak czarny - określany jako "bardzo trudny", tzw. DH+.


Dh+ !!!!!
Początek

Mimo bólu zwyczajnie nie darował bym sobie gdybym tego zjazdu nie zaliczył nawet pomimo tego, że wg oficjalnego opisu powinienem się trzymać od tej trasy jak najdalej.

"Stroma i bardzo szybka trasa ze sporą ilością nierówności i sztucznych elementów (hopki, uskoki). Wymaga świetnej kontroli roweru i wielu zjazdowych umiejętności na najwyższym poziomie."

DH+ jest naprawdę świetnej jakości górskim szlakiem z paroma hopkami. Ścianki nie są jakieś bardzo strome, czy długie. Mimo jednej sprawnej ręki dałem radę to asekuracyjnie zjechać, a problemy sprawiła mi jedynie górna sekcja przez pola, gdzie było błoto po osie. Dla mnie był to najlepszy zjazd dzisiaj. Po zjeździe normalnie emanowałem ze szczęścia enduro na jakieś 2 kilometry.

Po czarnym zaliczyliśmy jeszcze tzw Stefankę czyli najkrótszy szlak dla najbardziej początkujących - taki mini Twister.
Goście pojechali jeszcze raz zjechać Zielony i Twister. Ja niestety ze względu na obolały bark zdecydowałem się odpuścić. Zjechałem jeszcze raz Stefankę oraz część czarnego, którą wcześniej odpuściliśmy i pojechałem spać do samochodu. Od jakichś 4 tygodni nie odczuwałem już żadnego bólu i myślałem, że problemy już za mną - niestety jeszcze nie jestem gotowy na prawdziwe górskie rąbanki. Na szczęście jest grudzień i do nowego sezonu powinienem się ogarnąć. Bo jeśli moja dyspozycja ma być taka jak dziś to chyba pora zastanowić się nad końcem tego typu zabaw i przerzuceniem się na sakwy.

Choć "mtb-chuci" dziś do końca nie zaspokoiłem to wyjazd uważam za relatywnie udany. Zaliczyłem kultowe szlaki, spotkałem masę ludzi na wypasionych rowerach. Choć za najlepszy, miejscowy zjazd uważam DH+ to warto tu przyjechać głównie dla Twistera, bo drugiego szlaku w Polsce chyba nie ma. Być może po odpowiedniej dawce mocnych narkotyków pumptrak w Siedliskach był by w stanie robić za Twistera ale to nigdy nie będzie to samo ;). Szlaki w stylu "Starego Zielonego" czy DH+ można znaleźć już dużo bliżej Rzeszowa.

Filmiki od Pawła:
1. TWISTER
2. STARY ZIELONY
3. STEFANKA