W Utah to mają wszystko taaaakie duże

Wtorek, 23 października 2012 · dodano: 23.10.2012 | Komentarze 0

Dziś nocna jazda z Łukaszem. To chyba ostatnie dni sensownej pogody. Długo się zastanawiałem jaki filmik wrzucić dziś na bloga, ostatecznie stanęło na Andreu Lacondeguy-u uderzającym jedną z najtrudniejszych linii na pustyni Utah, zwaną King Kongiem:

Kolejna, solidna porcja MTB

Sobota, 20 października 2012 · dodano: 20.10.2012 | Komentarze 4

Wybrałem się na Przylasek, dość nietypowo bo przez Łany. Najpierw podjazd torem moto, potem przez lasek na Łanach trasą Cyklokarpat i dalej singlami żółtego szlaku do Tyczyna. Od Hermanowej podjechałem terenem do lasu i zacząłem szukać coś ciekawego. Jesień to taka średnia pora na eksploracje nowych szlaków - wszystko przysypane liśćmi więc ścieżek nie widać. Na Przylasku było dziś bardzo dużo ludzi, głownie grzybiarzy ale spotkałem też jakichś konnych :). Stwierdziłem, że nuda więc jadę do lasu między Hermanową a Straszydlem. Ciężki sprzęt coś majstruje przy leśnej drodze do stadniny - pewnie będą coś utwardzać. W Straszydlu wjechałem do lasu i zacząłem poszukiwania - muszę przyznać, że znalazłem jeden dobry odcinek o długości około 2km (głownie w dół) i dużo innych opcji - w lesie jest multum ścieżek wyjeżdżonych przez motocros. Jeszcze ze 2-3 wypady i powinno udać się wyznaczyć coś naprawdę dobrego - jak na razie to jest jeden z moich ulubionych lasów w okolicy. Szkoda tylko, że piękny leśny szuter jakim był czarny szlak z Hermanowej do Błażowej wygląda teraz tak:

Czarny szlak z Hermanowej do Błażowej © tmxs

Jedzie się po tym raczej średnio fajnie, ciągnie się to od Hermanowej aż do konca lasu - rozjazdu na Wilczak. Mam nadzieję, że nie zaczną tam lać jakiegoś lepiku. Oczywiście będąc w tej okolicy nie mogłem sobie odmówić jazdy na przysiółek BANIA, który słynie z dobrych zjazdów i stromych ścian. Są to najbardziej długie i strome ściany jakie znam w okolicy Rzeszowa. Dziś zdecydowałem się tu zjechać. Głęboki oddech, dociążone tylne koło i jazda! Było ostro ale na dole czułem sporą satysfakcję z pokonania tego potwora. Moje, że tak napiszę, relacje ze ścianami są dziwne :). Z jednej strony zdrowy rozsądek podpowiada mi żeby nie jeździć takich rzeczy, z drugiej strony coś mnie do nich ciągnie. Z doświadczenia wiem, że jeżdżąc po Beskidach czy Bieszczadach na pewno napotkam takie atrakcje na szlakach, więc lepiej wiedzieć z czym się tańczy.
Po wczorajszej wycieczce krajoznawczej dziś naprawdę solidnie wytłukłem się po technicznych odcinkach. Jutro pora odpocząć.

Czas na lifting? Pomylono mnie z dzikiem :)

Piątek, 19 października 2012 · dodano: 19.10.2012 | Komentarze 2

Ale to była wyrypa. Decyzję, że jadę podjąłem w czwartek wieczorem, załatwiłem sobie urlop i opracowałem szczegóły trasy, która już jakiś czas chodziła mi po głowie. Chciałem zdobyć wzgórze Kamieniec w okolicy Lutczy. Miałem jechać sam ale na towarzysza w ostatniej chwili załapał się Michał ... bo zagadał do mnie na gg :).
Ustawiłem się z nim o 10 w Lubeni, dotarłem tam jadąc singlami nad Wisłokiem. Na dobry początek mega stromy i długi podjazd terenem na Sołonkę - to mój ostatni wynalazek, wypatrzyłem go na mapie jako alternatywę dla asfaltowego podjazdu przez Maternówkę. Super widok na Rzeszów, zjazd tam będzie zajebisty. Dalej kawałek żółtym szlakiem w kierunku Wilczego. W pewnym momencie odbiliśmy na Niebylec. Niestety zapomniałem zabrać GPS :) więc nawigowałem w oparciu o papierową mapę. Pewnie gdybym miał GPS to nie znaleźli byśmy takiego wypasionego polnego zjazdu. Polne zjazdy z reguły są dość nudne ale nie ten - kręto, hopki, dropy koleiny, mtb na bogato. Poza tym widoki na nasz cel.

Tam zmierzamy © tmxs

W Niebylcu zaczęliśmy podjeżdżać pod Kamieniec - stromo, błotniście i jakieś potężne głazy jak w jakichś Beskidach :), zjeżdżając tam można by rozwalić suport. Dalej aż pod nadajnik na Kamieńcu terenem, pogoda super, widoki też.

Niebylec, w tle daleko widać przekaźnik na Wilczem © tmxs

Sam Kamieniec dołączam do kanonu miejsc, które trzeba odwiedzić rowerem kilka razy do roku. Nie spodziewałem się takich panoram - Strzałówka na wyciągnięcie ręki, bliskość Suchej Góry i jej mniejszych towarzyszy - przy tej pogodzie ... polecam!

Widok z Kamieńca w kierunku Domaradza © tmxs

Sucha Góra © tmxs

Pamiętam, że podobnie byłem zaskoczony panoramą jak wyjechaliśmy z lasu na szczyt Szybienicy na Pogórzu Przemyskim. Ze względu na okoliczności przyrody trochę tam posiedzieliśmy, a Michał miał okazję potestować mój rower.

Jakiś bajker, ten rower skądś znam :) © tmxs

Po posiłku zaczęliśmy kierować się w stronę Kopaliny. Nawet to szło mimo braku GPS. W lesie na gałęzi Michał zerwał łańcuch ale poradził sobie z tym szybko. Potem zaliczyliśmy bardzo enduro zjazd do leśniczówki w Jaworniku Niebyleckim, w barze przy drodze na Bieszczady wszamaliśmy coś na ciepło i dalej jazda na Kopalinę. I tu zaczęło się już błądzenie.

Uwaga na marcujące się koty © tmxs

Gdybym miał GPS to by do tego nie doszło, było trochę krzaków i pchania ale jakoś dojechaliśmy do czarnego szlaku nad Godową. W międzyczasie ja oczywiście złapałam 52214234 gumę w tym sezonie, przypuszczalnie za sprawą kolczastych, skarłowaciałych krzaków, których pełno w okolicy. W końcu wgramoliliśmy się na Kopalinę i zjechaliśmy na Górę Zamkową gdzie miałem okazję 2 raz zjechać ten zajebisty singiel, który jakiś czas temu pokazał mi Michał. W Czudcu Michał pojechał do domu a ja musiałem jeszcze przeskoczyć Grochowiczną by przez Lutroyż i Boguchwałę wrócić do domu. Gdy podjeżdżałem na Grochowiczną wytaczając się z za zakrętu przestraszyłem grupę grzybiarzy, którzy buszowali po krzakach, jedna ze starszych kobiet skwitowała to zdaniem: "Cholejra! Myślałam, że to dzik jaki!" :D. Traktuję to jako komplement - parę sezonów mtb i już wyglądam jak prawdziwy syn lasu :).

A to gps track z tej zajebistej wyrypy (włączyłem endomondo od Lubeni):

Pokaż trasę GPS

DDRofobia

Wtorek, 16 października 2012 · dodano: 16.10.2012 | Komentarze 0

Sprawdzanie stanu okolicznych DDRÓW :).

Podobają mi się reklamy od METa, to już druga na moim blogu:

Ironia losu

Sobota, 13 października 2012 · dodano: 13.10.2012 | Komentarze 1

Ironią losu jest to jak siedzę w piątek w robocie to mi w ekran monitora świeci słońce, a jak w sobotę chcę uderzyć dobry singiel z kumplami to pada. Ironią losu jest też to, że jak mam rower wyczyszczony, wychuchany i wypolerowany na błysk (co zdarza się tylko raz na kilka miesięcy) to jak już nim wyjadę to zawsze jest mega błoto. Ta sobota nie zaczęła się najlepiej. Budzę się a tu deszcz puka po rynnach. Potem telefony, smsy, gg - jedziemy czy nie jedziemy. Kolo 10:30 przestało padać i ostatecznie po 11 razem Łukaszem i Pawłem ruszyliśmy w teren. Klimaty mocno jesienne ale błota nawet nie było zbyt wiele ... poza miejscami gdzie jeździły ciężkie maszyny - tam błota były tony.

Przed zjazdem do Woli Zgłobeńskiej © tmxs

Mimo wszystko jazda była naprawdę przednia. Snuliśmy się najpierw kilkanaście kilometrów szutrami, potem wjechaliśmy do lasu. Leśny odcinek podjazdu z Woli Zgłobeńskiej na Przedmieście czudeckie kompletnie rozjechany przez maszyny, więc znaleźliśmy fajną, naszpikowaną korzeniami drogę obok - trzeba będzie tam kiedyś zjechać.

Głęboko w lesie :) © tmxs

Uderzyliśmy Grochowiczną od strony Niechobrza górnego, nadal szaleje tam wycinka i wszystkie dobre ścieżki są rozjeżdżone i w głębokim błocie - parę razy wpadałem w niezłe poślizgi :). Mimo takiej sobie pogody to było ekstra, zrobiliśmy kawał terenu, wytłukliśmy się po lasach i polach, można się było w końcu wyżyć po tygodniu bez roweru. No i miałem okazję potestować nowy rower Tobola:

Łukasz i jego nowy riper! © tmxs

Fajna maszyna, zawsze mi się Felty podobały. Zawieszenie pracuje mniej liniowo niż w moim GT, co ma swój urok. Bardzo lekki sprzęt, a ma być jeszcze lżejszy, choć ja osobiście bym go raczej dociążył i dopancerzył :). Kawał sprzętu do rozbijania się w podkarpackim terenie.

Rempejdż

Środa, 10 października 2012 · dodano: 10.10.2012 | Komentarze 2

Przejażdżka testowa po czyszczeniach, smarowaniach itp.

W ostatnią niedzielę odbyły się najbardziej hardkorowe zawody 'big mountains freeride' - RedBull Rampage. Oglądałem relacje na żywo ale jakoś dla mnie nie było takich emocji jak w poprzednich latach. Przejazdy zwycięzcy Kurta Sorge były może i najefektowniejsze ale to jakoś nie to samo jak chociażby w 2010 roku kiedy Cam Zink wykręcił 360 z potężnego dropa Oakley Step. Oczywiście były też akcje które przejdą do historii, jeśli ktoś jeszcze nie widział:

drop transfer Brandona Semenuka, czy kraksa Cama Zinka przy Canyon Gapie (polecam ten filmik bo na mi naprawdę dobrze widać z czym tam goście walczą)

i ta sama sytuacja z innej kamery:



Cam Zink ogólnie jest gościem ze stali i ma więcej żyć niż kot :). W "Where The Trials Ends" też miał bardzo groźnie wyglądającą glebę, uderzył bokiem na dużej prędkości w skałę i też skończyło się jedynie na zadrapaniach. Oby szczęście nadal mu sprzyjało.

Kosina

Sobota, 6 października 2012 · dodano: 07.10.2012 | Komentarze 0

Czerwonym szlakiem do Kosiny wybierałem się już w tym roku kilka razy ale zawsze coś krzyżowało mi plany. Z braku innych opcji postanowiłem w końcu tam pojechać. Spodziewałem się, że w lesie będzie błoto, więc taka traska była w sam raz - głównie szutry przez pola i asfalty. Kiedy zacząłem podjeżdżać przez las słociński okazało się jednak, że jest zupełnie sucho, zacząłem więc myśleć o zmianie trasy na jakąś bardziej terenową.

Jesienna Magdalenka © tmxs

Dotarłem czerwonym szlakiem w okolice Husowa, na wsód od którego rozciągają się olbrzymie obszary leśne sięgające aż pod Jawronik Polski. Trochę już miałem z tym lasem do czynienia a szczególnie z jednym z jego strumyków. Pomyślałem, że gdybym znalazł drogę przez ten las choćby do Hadli Kańczuckich to musiał by być to naprawdę długi leśny szlak (może nawet i z 7km :)). Na mapie nic takiego nie było ale liczyłem, że w dobie szalejących wycinek, przecinek, zrywek coś fajnego do jazdy się trafi. Pokręciłem się trochę w okolicy ale nie znalazłem nic co by wyglądało, że zajadę tym dalej niż 500 m bez wjechania w jakieś krzaki. Kiedyś tam jeszcze wrócę na dalszą eksplorację.

Wczesna podkarpacka jesień © tmxs

Postanowiłem trzymać się pierwotnego planu i przez Markową dotarłem do Kosiny.

Szukając dobrego zjazdu z Husowa do Markowej © tmxs

Wracałem w stronę Rzeszowa przez pola z bardzo mocnym wiatrem w twarz. Z okolicy Cierpisza podjechałem jeszcze na Magdalenkę, żeby sobie fajnie zjechać singlami przez lasek słociński. Wracając zajrzałem jeszcze na skejtpark popatrzeć na zawody.

Historia pewnej wyrypy

Czwartek, 4 października 2012 · dodano: 04.10.2012 | Komentarze 2

Z braku czasu, krótka spontaniczna jazda. Myślałem, że polecę sobie na pełnej szutrem między ulicą krakowską a Pogwizdowem a tu błoto i do tego robią przejazd kolejowy i musiałem przenosić rower. Musze przyznać, że samotna jazda w ciemną noc przez pola czasem ma swój klimat, przypomniało mi się jak wracałem tędy z Wypadu na Sokołów Młp.

Ostatnio robiłem porządki na twardym dysku i znalazłem nagrania z kamerki Daka, z wypadu w kwietniu do Dynowa. Jechaliśmy oprócz Daka i mnie jechał jeszcze Paweł. Wyprawa była straszno-śmieszna, opis można przeczytać TU. W każdym razie monsieur Dak materiałami wzgardził, nie znajdując w nich nic ciekawego a potem zajął się zupełnie czymś innym i tak materiały przeleżały u mnie na kompie przez pół roku :). Ostatnio miałem trochę wolnego czasu i postanowiłem coś z tego sklecić na pamiątkę, powstał taki oto twór:

Jesli już ktoś się skusi na oglądanie tego to oczywiście polecam włączyć HD. To mój pierwszy montaż, jakoś się do robienia filmów nie zajawiłem bardzo ale będzie co powspominać w zimowe wieczory.