Dziki Wschód

Sobota, 18 sierpnia 2012 · dodano: 18.08.2012 | Komentarze 2

Dawno nie byłem na Wilczym. Ostatnio w w kwietniu ale to było nocą. Skoro brak możliwości dalszych wypadów to postanowiłem odwiedzić ten najwyższy pagór w okolicy (506mnp). W Babicy wbiłem się na górę, w okolicy gdzie kiedyś były piękne, leśne single żółtego i czarnego szlaku. Przeglądając moje wpisy z czerwca można odnieść wrażenie, że jaram się ciężkim sprzętem i w tym wpisie pozwolę sobie kontynuować tę tradycję, dziś będzie sprzęt do budowy dróg:

Poznajmy się, oto JOHN DEREE, niszczyciel szlaków © tmxs

I jego kumpel MR. HAMM © tmxs

Te dwa bydlęta są odpowiedzialne za zniszczenie naprawdę fajnych ścieżek między Wyżnem, Babicą a Pogorzałą - PIĘTNUJĘ :)! Teraz będzie tam asfalt wylany w imię postępu, urbanizacji i Unii Europejskiej. A tak poważnie to nie ma co płakać, trzeba szukać jakichś objazdów.

Dalsza jazda w kierunku Wilczego, żółtym szlakiem już bardzo przyjemna pomimo błota. Widoki na Kopalinę, pasmo Brzeżanki, Suchą Górę. Sielanka.

Podkarpacie a nie jakaś tam Szwajcaria © tmxs

Dość szybko dotarłem na szczyt, gdzie zrobiłem sobie krótki postój na żarcie, odpoczynek i smarowanie łańcucha. Było sporo błota więc trzeba było też wyczyścić golenie amora z syfu.

Po prostu Wilcze © tmxs

Po odpoczynku i nacieszeniu się widokami ruszyłem zielonym do Błażowej. Jeszcze jadąc żółtym szlakiem i widząc wszędzie błoto zastanawiałem się jak bardzo źle będzie wyglądał przejazd zielonym szlakiem przez rezerwat Wilcze. W końcu tamtejsze bajora wysychają bardzo rzadko. No i błoto było ale bez dramatu - bywało tam czasem o wiele gorzej. Po wyjeździe z lasu widokowy, szybki zjazd do Kąkolówki, sielanki część dalsza.

Droga do Kąkolówki © tmxs

Przez takie widoczki błogosławię każdy dzień jaki dany jest mi przeżyć na pięknym, dzikim Podkarpaciu :). Z Kąkolówki dalej zielonym - długi asfaltowy podjazd. Dalsza droga do Błażowej przez pola, a jak wiadomo - zjazdy do Błażowej z każdej strony to gwarancja super widoków. W Błażowej po zakupach w sklepie okazało się, że nie mam powietrza w tylnim kole. Nie wiem, która to już guma w tym roku, straciłem rachubę ale w tym tempie to do grudnia będzie z 10 dętek :). Szybka robota, oględziny dętki i opony - diagnoza: klasyczny snejk. Dzień wcześniej maiłem dobić powietrza ale zapomniałem :). Zjazdy do Błażowej są kamieniste i było parę lotów nad koleinami poprzecznymi więc pewnie dobiło :).
Z Bałażowej dalej jazda zielonym na Mokłuczkę. Byłem tu niedawno ale w nocy i podobało mi się. Miło jest i tym razem. Tak dotarłem do Borku i przez Hermanową, Przylasek i Budziwój wróciłem do Rzeszowa. Bardzo przyjemna jazda - jak jest pogoda to sierpień i wrzesień to chyba najlepsze miesiące do jazdy dla mnie.

GPS Track: