W końcu jakaś dalsza wyrypa

Sobota, 27 kwietnia 2013 · dodano: 28.04.2013 | Komentarze 1

Miałem zamiar dziś otrzeć się o 100km, choć nie wiedziałem czy jestem już gotów na takie jazdy. Wstałem rano, naszprycowałem się dobrej jakości koksem jak Lens, i ruszyłem na ustawkę z .... - Dakiem, który kolejny raz próbuje wrócić do mtb po długiej przerwie. W zeszłym roku jeździł sporo ale potem pogrążył się w narciarskim uzależnieniu i rolkowej dewiacji :). W sumie jak widziałem, że ostatnia notka na jego blogu datowana jest na 27 listopada 2012 to miałem go przywitać w stylu "siema janusz", no ale trochę km wspólnie przejechaliśmy więc zamiast go jeszcze dołować to postanowiłem mu pomóc, pokazać mu drogę, światło życia jakim jest mtb ;). Poza tym Paweł jako sportowy człowiek orkiestra jest w formie ZAWSZE, co zresztą wielokrotnie udowodnił podczas tej wycieczki.
Chciałem zrobić trasę podobnej do tej, na której w tamtym roku złamałem hak przerzuty i tak ruszyliśmy przez Budziwój, Przylasek by dotrzeć do Straszydla. Zjazd z Przylaska do Straszydla padł niestety ofiarą wycinki i jedzie się tam strasznie. Ze Straszydla dojechaliśmy do czarnego szlaku na Błażową, leśnym szlakiem, który odkryłem w tamtym roku. Dalej standardowo do Błażowej czarnym, z tym jednym super zjazdem, który mi się chyba nigdy nie znudzi. Z Błażowej zielonym w górę w stronę Dylągówki ale po paru km zjechaliśmy całkiem miłym zjazdem do Piątkowej.

Rzepak? © tmxs

I dalej już zaczęła się jazda w nieznane, w oparciu o instynkty ludzi lasu oraz oczywiście (głownie) GPS :). Kluczyliśmy malowniczymi okolicami między Hartą a Futomą, polno-leśnymi dorgami, które po zimie przypominają pobojowisko. W ternie sucho, pogoda ciepła ale trochę wietrznie. Tak dotarliśmy na wzgórze pod Dynowem, na mapie oznaczone jako Ostry Dział, gdzie wiało tak, że spychało w stronę rowu.

Na Ostrym Dziale © tmxs

Mieliśmy się pchać do Łubna i tam próbować złapać i tym razem pokonać żółty szlak na Wilcze ale odpuściliśmy i asfaltem ruszyliśmy w stronę Baryczy. Tempo było dość wycieczkowe, częste postoje na biesiadę :).

Podkarpacki grzechotnik © tmxs

Po przejechaniu kilku km asfaltem, przed Baryczą odbiliśmy w teren by zdobyć Wilcze od wschodu. Suchymi, polnymi drogami zmierzaliśmy w kierunku Patri.

Wilcze "od tyłu" © tmxs

Na wilczym kolejny, dłuższy postój i jazda żółtym szlakiem w kierunku Sołonki. Z Maternówki postanowiłem zjechać szutrówką, którą podjeżdżałem w zeszły roku podczas jazdy na Kamieniec. Wtedy miałem okazję się przekonać jak tam jest stromo ale zjazd tamtędy dzisiaj był mega :). Jak o tym myślę, to trudno mi porównać ten zjazd z jakimkolwiek innym szutrem w okolicy Rzeszowa. Na początku kręto i koleiny, końcówka naprawdę stroma, po luźnych kamieniach, poprzecinana rynnami odprowadzającymi wodę - które są jak mini hopy. Zjazd na mapie niepozorny, dość ukryty, ciężko tam trafić ale wrażenia zajebiste - polecam odważnym :). Z Lubeni powrót asfaltem przez Siedliska - z wiatrem więc prędkość długo nie spadała poniżej 30km/h, a Nevegale szumiały jak niemieckie meserszmity. Świetna wyrypa ale kondycyjnie dała trochę w kość.