Zagubiony

Czwartek, 9 maja 2013 · dodano: 09.05.2013 | Komentarze 0

Kupiłem w zimie nowe wydanie mapy Comapsu - Okolice Rzeszowa, cześć południowa. Zaznaczyli tam nowe wzgórza w okolicy Dubiecka. W zeszły roku byłem w tej okolicy zmierzając na Patryję, było ciekawie, więc postanowiłem, że zajrzę ponownie w te okolice. Wszystkiemu sprzyjał niepodziewany, wolny dzień w pracy. Ruszyłem rano, podjechałem "serpentynakmi" na Łany, asfalt za Uniwersytetem przypomina w tej chwili torowisko. Na Łanach podjechałem pod nadajnik, bo jeszcze w tym roku tam nie byłem.

Rzeszów, widok z Łanów © tmxs

Dalej niebieskim szlakiem przez Borówki dotarłem do szutru i ruszyłem w kierunku Hadli Kańczuckich. W końcu znalazłem miejsce gdzie niebieski szlak karpacki odbija w kierunku Jawornika Polskiego. Choć słyszałem niezbyt dobre opinie o tym odcinku to pewne kiedyś się tam wybiorę. Z Hadli dotarłem do Widaczowa, skąd dojechałem do zielonego szlaku Przemysko-Bachórskiego.

Malowniczy szlak Przemysko-Bachórski © tmxs

Za Huciskiem Jawornickim, przed Mechową Górą odbiłem w prawo w kierunku Dubiecka.
Tu zaczął się najmniej fajny odcinek - przedzieranie się przez rozjeżdżone ciężkim sprzętem lasy. Na mapie były tam zaznaczone 2 drogi na krzyż, w rzeczywistości co 100m napotykałem skrzyżowania 3-4 dróg, jechałem na wyczucie i kierunek z GPS-a, błądząc i mając naprawdę tęgie rozkminy gdzie tu skręcić. Po paru ładnych kilometrach w końcu wyjechałem z lasu-labiryntu.

Przed dobrym zjazdem, gdzieś tam w oddali pewnie jest Winna Góra © tmxs

Myślałem, że moje problemy się skończyły ale przy polnym zjeździe kolejny raz zgubiłem drogę jadąc wg mapy. Pomogła dopiero konsultacja z tubylcami. Przy okazji dowiedziałem się, że jestem "wielki facet w ciemnych okularach" co "straszy ludzi-emerytów". OK :).

Dubiecko © tmxs

Końcówka zjazdu do Przedmieścia Dubieckiego była za to naprawdę fajna, stroma, po sporych kamulach - jeśli miałem jakieś klocki w tylnym hamulcu to chyba mi się już tam skończyły :). Miałem z Drohobyczki podjeżdżać z powrotem do zielonego szlaku terenem ale przestałem ufać mapie, nie znalazłem żadnej zachęcającej drogi więc podjechałem asfaltem, który potem przeszedł w solidny szuter. Ruszyłem zielonym
tym razem w kierunku Bachórza. W okolicach Laskówki zielony szlak na chwilę połączył się z niebieskim-karpackim, jechałem wg znaków niebieskiego i ... znowu się zgubiłem. Ostatecznie jakoś kombinując dotarłem do leśnego zjazdu w kierunku Szklar a tam, jakiś szlak, którego nie ma mapach:

Jakiś nowiusieńki szlak © tmxs

To chyba jakaś nowość i to za pieniądze UE, bo przy szlaku są ławeczki i:

Czy to są hipsterskie stojaki na rowery w środku lasu ??? © tmxs

Stojaki na 15 rowerów w środku lasu? To jakieś całkiem nowe standardy, pełna kultura :). Dojechałem na wzgórze nad Szklarami, na mapie była elegancka droga w dół, dokładnie tam gdzie chciałem dotrzeć - niestety, skończyła się w połowie zjazdu w krzakach :). Tu już mój poziom frustracji był naprawdę wysoki ... podczas tej wycieczki wyciągałem GPS chyba rekordową ilość razy. Mega wkurzony, zjechałem na przełaj przez zarośniętą krzakami, zrytą przez dziki i krety łąkę w kierunku najbliższych zabudowań. Tak oto cały dzień - jak nie mapy to oznaczenia niebieskiego szlaku dawały ciała na całej linii. W Szklarach z wielką ulgą wyłączyłem GPS i już trochę na oparach, przez znane mi tereny Mokłuczki, Przylasku i asfalt w Budziwoju wróciłem do pięknego miasta Rzeszowa, gdzie czekał na mnie posiłek, łóżko i zimne piwo. Pierwsza setka w tym roku pękła. Planowana trasa przebiegała tak:

w rzeczywistości jednak przez błądzenie i zmiany, które wprowadziłem będąc błądzeniem sfrustrowany - wyszło trochę inaczej. Nie aktualizuje mapy, bo idę leżeć, poza tym nie chce mi się o tym myśleć :).